|: Wyszła pastereczka, przez las i miasteczka
ku tej niskiej dolinie :|

|: Natrafiła białej róży kwiatek
i mówiła "Tyś Jasiu bogaty
ja uboga dziewczyna" :|

|: I usiedli w parze, serce jak w zegarze
w tym dziewczęciu kołacze :|

Nie bójże się, łaskawie się stanie
usiądziemy na tej niskiej trawie 
i wolno nam paść będzie 

 Nie bójże się, łaskawie się stanie
usiądziemy na tej miękkiej trawie
i wolno nam paść będzie 

|: Jak paśli, tak paśli - do samego rana
pastereczka powiada :|

|: "Zostań z Bogiem, miły mój kochany 
bo ja idę do domu do mamy 
i już więcej nie przyjdę :|

Wykonawca: Maria Kabała

Data i miejsce: 1989, Krobia - XVII Spotkanie Poetów, Śpiewaków i Gawędziarzy Ludowych